عبادت راستین....

عبادت بمعنای گفتن چیزی به خدا یا

طلب چیزی از او نیست.

عبادت یعنی گوش سپردن به خدا.

اگر قرار باشد کلمه ای به خدا بگویی،

آن کلمه فقط می تواند یک_تشکر باشد.

یک آری ساده کافی است.

اما در سراسر دنیا به آموزش عباداتی غیر

ضروری می پردازند و مردم آن عبادتها

را طوطی وار تکرار می کنند.

عبادت معنای واقعی خود را از دست داده

و به مراسمی تشریفاتی تبدیل شده.

قراردادی شده است.

تو باید عبادت راستین را بیاموزی.

عبادت واقعی همان سکوت کردن و گوش دل

سپردن به خداست.

خدا قصد دارد چیزی را به تو منتقل کند.

 او بدنبال توست اما هیچگاه تو را پیدا نمی کند،

زیرا همیشه مشغولی.

ساکت شو! بیشتر و خالی شو.

بیشتر و بیشتر در دسترس باش

تا بی درنگ شروع به شنیدن ندای

آرام و آهسته درون کنی.

خدا از بیرون با تو صحبت

نمی کند، بلکه از درونی ترین هسته

وجودت با تو سخن می گوید.

او از قبل در آنجاست.

و برقراری ارتباط با درونی ترین هسته وجود،

عبادت راستین است.

وقتی تو ارتباط برقرار کنی...

چنان شادی بخش، پرشور و سرمست

کننده است که فقط

می توانی در شکرگزاری کامل زانو بزنی.