آمدم دست بِکِشَم

 

آمدم دست بِکِشَم ، بر خَمِ گیسویِ شما

 

تا که شاید بروم ،در پیِ جادویِ شما

 

نرگسِ چَشمُ و خَمِ زلفِ شما دیدنی اَست

 

بُرده هوش از سرِ من ،چهرهء مینویِ شما

 

آمدم ساغر و پیمانه به کف ، بَهرِ شراب

 

بِرَهَد دردِ من از ،نسخهء دارویِ شما

 

گفته بودید که لب را ببرم جایِ دگر

 

قسمتم بوده نِهَم ، بر لبِ کندویِ شما

 

چه بسا غُصّهء من ، قِصّهء بازار بِشُد

 

شُکرِ ایزد که شدم ، مُرغِ غزلگویِ شما

 

هر چه گویید ، منم بندهء بی چون و چرا

 

خوشم آن لحظه نِهَم ، سر بَرِ زانویِ شما

 

عاقبت هر غزلم ، پیشَ شما صف بِکِشَد

 

چون غزالِ غزلم ، پَر زده بود سویِ شما

 

رازِ دلبستگیِ گُل به گُلی گفت چنین

 

مستِ هر گُل بشوم ،با غزلِ رویِ شما

 

باغبان عطرِ خوشی ، بر سرِ بازار فروخت

 

چه بسا بوده همه ،عطرِ خوشِ بویِ شما

 

منُ و شمس از قَمَرِ روی تو مَبهوت شدیم

 

ای خوشا بوسه زنیم بر خَمِ ابرویِ شما