تو کیستی ؟

 چرا من همیشه از نظر دیگران می ترسم ؟

*************************

زیرا تو نیستی ، زیرا تو هنوز نیستی.

تو چیزی جز کپه ای انباشته از نظرات دیگران نیستی.

تو کیستی ؟

کسی می گوید تو زیبایی ، پس زیبایی.

و کسی می گوید تو زشتی ، پس تو زشتی.

کسی می گوید تو شگفت انگیزی ، پس شگفت انگیزی. و

کسی دیگر می گوید من تا کنون انسانی چنین هرزه ندیده ام

، پس تو هرزه ای.

و مردم به حرف زدن ادامه میدهند ،

و تو تمام اینها را جمع می کنی.

و این تصویر توست.

به همین دلیل است که تصویر تو متناقض و مبهم است.

تو می خواهی نظر این شخص که

می گوید زشتی را فراموش کنی ،

اما نمی توانی فراموش کنی ، آنجاست.

اگر این عقیده را نگه داری که زیبایی ،

باید نظر زشت بودنت را نیز نگه داری.

تصویر تو خیلی مبهم است.

تو دقیقاً نمی دانی کیستی.

تو شلم شوربایی ، مخلوطی از همه چیز.

تو هنوز فردیت نداری ، مرکزی یکپارچه نداری ؛

تو_فقط_سطل_زباله_نظرات_دیگرانی.

به همین دلیل است که می ترسی ،

زیرا اگر نظرات دیگران تغییر کند ،

تو تغییر می کنی.

تو در چنگ آنها هستی.

و این حقه ای است که جامعه به کار می برد.