تو بیش از هر کس دیگر نسبت به
خودت ویرانگر هستی
زیرا به گوهر وجود خودت اجازه نمی دهی
که شکوفا شود.
هیچ کسی بجز خودت دشمن تو نیست
کسانی که بد خواه توهستند,
می توانند به بدن تو آسیب بزنند،
ولی نمی توانند به روح تو آسیب بزنند.
ولی تو می توانی به روح خودت آسیب بزنی.
در اساس درک این مسله مهم است که
اگر کسی به تو توهین کند،
مشکل او است، نه مشکل تو.
این زبان او بوده، کلام او بوده، بدن او بوده.
و او آزاد است از آن ها استفاده کند.
چرا تو باید نگران باشی؟
ما گاهی فراموش می کنیم
که برای چه از عدم تا به اقلیم وجود،
این همه راه آمده ایم.
ما به ضیافت هستی دعوت نشده ایم
تا با خود جمع کنیم و ببریم،
بلکه آمده ایم تا
ببخشیم_و_خود_را_پیدا_کنیم.
آمده ایم تا عشق را،
امید را دوستی را و نان را با دیگران تقسیم کنیم.
آمده ایم تا خلأیی را پر کنیم
که فقط و فقط با وجود ما پر میشود و بس...