عاشورا ی دگر

اگر به دست من بود،

عاشورای دیگری میساختم،

بجای سپر از کتاب،

بجای نیزه از قلم،

و بجای خون،از جوهر و دوات،

نماد میگرفتم،

بجای علم های سیاه،

پرچم سپید،

نشان پاکی و صلح،را

می افراشتم،

من اگر بودم،بجای نوحه و گریه،

آئین مهرورزی،

و عشق ورزی،

و راستگویی،

و آزادگی،

بنیاد میکردم.

من اگر بودم

تصدق سلامت عزیزانم،

صلح جهانی،

مهری فراگیر،

و ثبات و ارامشی دامنگیر،

نذر میکردم،

نذر صداقت در گفتار،

سلامت در رفتار،

شرافت در اخلاق،

و ازادگی،

و رادمردی را در اعمال.

برایم عاشورا مکتبی بود برای اموختن و ازمودن،

نه محضری برای خوردن و اندوختن...