هر چه بکاریم همان را برداشت میکنیم...

 

 

زندگی با کسی سردشمنی و عداوت ندارد

این خود شمایید که باید در راه صلح و صفا و شادی و

امید و موفقیت گام بردارید و زندگی را در مسیر

امیال خود قرار دهید.

زندگی برای کسی ناخوشی، حادثه و درد و غم فراهم

نمی سازد. این فکر منفی و مخرب ما است که حوادث

تلخ و غم انگیز برای ما می آفریند. هرچه بکاریم

همان را برداشت می کنیم.

عشق و علاقه را در ضمیر باطن بنشانید

و ثمره آن را به چشم ببینید.

زندگی نظر کسی را محکوم نمی کند.

اگردستتان را زخم کنید و اگر انگشتتان را بسوزانید

برشماخشم نمی گیرد و شمارا می بخشد و علاوه بر آن

محل جراحت را ترمیم می کند و سوختگی را درمان می کند

و پوستی تر و تازه و شاداب به روی سوختگی می کشد.

عقده مجرم شمردن خود، داشتن برداشت غلط از زندگی

است. چون زندگی نه داوری می کند و نه اقدام به مجازات

و تنبیه می نماید. این خودتان هستید که در نتیجه داشتن

افکار غلط و منفی و سیاه و اعتقادات ناصواب خویش

را محکوم می کنید و به مجازات می سپارید.

نیروهای طبیعت بد و مضرنیستند، طرز بهره برداری از

نیروهای باطنی است که آنها را بدو خطرناک می سازد.

از نیروی برق هم برای کشتن یک انسان و هم برای

روشن کردن خانه می توان استفاده کرد. آب را می توان

برای رفع عطش و یاخفه کردن کسی مورد استفاده قرار داد .

خوبی و بدی زاده فکر انسان است.

انسان با برداشت های غلطی که ازخدا، زندگی و طبیعت

پیدا می کند، خود را به دست عقوبت می سپارد،

افکارآدمی آفریننده هستند و می توانند بدبختی صاحب

خود را موجب شوند.

اگر کسی از شما انتقاد کرد وگفته های وی را درست و

موثق تشخیص دادید از این که آینه وار عیوب تان را

پیش رو تصویر کرده قلبا بایستی خوشحال و ممنون باشید

و برای انتقادهای او ارزش قایل شوید، با این کار خواهید

توانست نقاط ضعف خود را از بین ببرید.

از انتقاد دیگران ناراحت و دلخور نشوید زیرا می دانید که

سررشته افکار و احساسات و عواطف تان را به دست دارید

و کسی مسوؤل آنها نیست.

هرگز از انتقاد مردم نسبت به خود خشمگین نشوید و

برخویش دلسوزی نکنید و به خود کینه نورزید.

خوب و بد را فکر ما به وجود می آورد. ازداوج امری طبیعی

و مثل خوردن وخوابیدن و غیره می باشد. با استفاده نابجا

ازمواهب طبیعت زندگی را برخود سیاه نسازید.

برای لقمه نانی که نمی توان آدمکشی کرد؟

کینه و نفرت و بدقلبی و دشمنی غالبا منشاء جسمانی دارند

و در پی یک بیماری خاص به وجود می آیند. کسانی که شما

را رنجانده اند و یا حتی آزار و اذیت رسانده اند ببخشید و

از خطاهای خویش نیز در گذرید و به خوبی با خود کنار آیید.

زندگی شاد و شیرین و پرامید را به ضمیر باطن راه دهید

و از افکار منفی دوری نمایید.

بخشیدن نوعی بزرگواری است. با دیگران رفتاری بزرگوارانه

و جوانمردانه داشته باشید تا آثار درد ناشی از

برخوردهای نامطلوب آنان از ذهنتان پاک شود.

برای برکندن عواطف منفی، خود را به عشق بسپارید

و برای کسی که آرامش از شما ستانده آرزوی خوشی و

خیر و رفاه کنید تا اینکه هیچ فکری از او

در سرتان باقی نماند.