بعضی ها را بدرقه کنید حتی اگر لایق بدرقه نباشند..
بدون کنار زدن پنجره.. بدون سربرگرداندن به عقب..
بعضی ها را بدرقه کنید و بگذارید به قلب هایی بروند
در اندازه ی خودشان.. حتی اگر مطمئن باشید
روزی با چشمانی وحشت زده و بی پناه بر خواهند گشت..
زخم های خاطراتشان را ببندید..
بودن های ناروایشان را بشویید..
غرور و دروغ و قضاوتشان را در چمدانشان بگذارید
و بگذارید به هر کجا که باید بروند، بروند..
بگذارید در گذشته به جایی که
به آن تعلق دارند آرام بگیرند..
برایشان گریه کنید.. سوگواری کنید..
و بدانید این از دست دادنی ضروری ست
برای به دست آوردنی گران بها...