امروز روزیه که اولین مطلبمو در این سایت نوشتم

گذشته ها که گذشت...

تلخ بود و یا  شیرین نمیدانم...! فقط میدانم دوسال هم به تاریخ پیوست

شاید آرزوهایمان در خور و شان ما نبود

بزرگی میگفت راز شادکامی در این است که به اندازه ای که تلاش کرده ایم آرزو کنیم، یا هر آرزو یی داریم ، از این به بعد

به اندازه اش تلاش کنیم ...

 امروز روزیه که اولین مطلبمو در این سایت نوشتم ودوسال با همه ی غم هاش وشادیهایش تموم شد.....

بهاری دوباره و امیدی تازه تر در راه است و خودش را خرامان

خرامان در دل تک تک ما ها جا میکند ، طنازی و عشوه های و

خنده های مستانه اش ویژگی منحصر به فرد خود بهاره و کاریش

نمی توان کرد. روزگار است دیگر...

 سال خوبی را برای همه آرزومندم...

 خوش باشید و با لبخند و بدون ناز و قهر ، که میدانم به هیچیک از

ما نمی آید اخمهای روی پیشانی را باز کنیم و با رویی

خوش به آغوش سال دیگر برویم و تنها  فراموش نکنیم که خدا

هست و ما را با بهار و بدون بهار دوست دارد

شاد شاد و پرتلاش باشید

همه شما و خود را می گویم...