توبه شکستم ولی دل نشکستم

آن شب که دلی بود به میخانه نشستیم

آن توبه صد ساله به پیمانه شکستیم

از آتش دوزخ نهراسیم که آن شب

ما توبه شکستیم ولی دل نشکستیم

 آنکه لبخندش بجانم فتنه انگیزد توئی

آنکه ازچشمش شرار ناز می ریزد توئی

اولین یاد که صبح از خاطرم خیزد توئی

آخرین یاد ی که شب در خاطرم ماند ز تست