با اینهمه جلوه تو چه کنم ؟؟؟

گفته بودم میام پیشت تا گلها رو رنگ بزنیم ....

تا کمکت بکنم بالهای پروانه ها رو رنگ کنیم ....

تا برات گل مینا ، گل بنفشه و میخک رنگ بزنم ....

اونقدر برات خالهای کفشدوزک رو ی بالهای قشنگشون می کشم

که بهم بگی بسه دیگه دردانه ی من، پر شد بالهاشون ....

و من برات ناز کنم خودت منو آشنای دنیای رنگ و نقاشی کردی....

گفته بودم هر چی از غم و غصه دارم .......

به تو می دم و منتظر می شم اشکهامو پاک بکنی .....

گفته بودم دیگه قلبم ، تاب تحمل ترس رو نداره .....

گفته بودم اگه برات درد دل نکنم دیگه برا چی زنده ام ؟

گفته بودم بهت که بیا این دیوونه ات رو جمع کن ، از اینجا ببر

تو نبودی که اومدی بهم گفتی پاشو کارت دارم ؟

تو نبودی از همه جا منو صدا می زدی ؟

تو نبودی تو چهره هر چی که می دیدم خودت رو بهم نشون میدادی ؟

تو نبودی که منو بردی و تموم اونچه که تو اندرونیت بود ،

بهم نشون دادی ؟

با اینهمه جلوه تو چه کنم ؟؟؟وای بیکران ،

این می نابت خیلی غلیظه.خیلی......

سرگیجه ام میده ......ببین منو .

اومدم تا دستهای هنر مندت رو ببوسم ....

اومدم طپش قلبهای عاشق رو بشنوم .....

این منم . ...... دردانه و لوس تو ......

 این منم اومدم.....کمکم کن....منو تو آغوش امن خودت بگیر ....

من می ترسم .....

پونه