درباره من

نمی دونم چی شد که آدما اینقدر غرق در تکنولوژی و آب و رنگه دنیا شدن!!!!!!

کاش هنوزم دنیا مثله تو قصه ها بود،کاش مردم تو آبادی ها و کوهها زندگی می کردن و بینه خونه ها دیوار نبود،کاش هر کی نزدیک باغچه ای پر از درخت و نهر آبی زندگی می کرد،کاش هنوزم شغله آدما کشاورزی و دامداری بود و همه دعاها دعای بارون بود و همه انتظارها انتظار به بار نشستنه خوشه های طلایی گندم...

کاش به جای نشستن پشت میزها و هزاران شغله کاذبه دیگه و سر خم کردن در مقابله بنده های خدا پیشونی بر خاک می ساییدیم و روزی از حق می طلبیدیم و در گرمی و سردی هوا با دله زمین زمزمه های عاشقانه می گفتیم و خوشه های رحمتو درو می کردیم و آواز شکر دسته جمعی می خوندیم...

کاش آدما درگیر زرق و برق نشده بودن و برای طمع بی پایانشون ، زمین های پر برکت روستا ها رو به خونه های لونه زنبوریه آپارتمان ها نفروخته بودن...

کاش هنوزم پسرهای آبادی دختر مورد علاقشونو از بینه دخترایی که می اومدن سر چشمه آب بگیرن انتخاب می کردن....

کاش عشقها به خاطر نجابت اتفاق می افتاد نه از روی لباسهای تنگ....

چی شد که آدما اینقدر تاجر مسلک شدن؟

چی شد که دخترا برای بدست آوردنه بختی دهن پر کن تر تا سالها بعد از بلوغشون صبر می کنن وتن به ازدواج نمیدن و چی شد که پسرها از ترس روزی وضعفه ایمان جرات عاشقیو از دست دادن و از مسولیت فرار می کنن؟

چی شد که همه به جای عشق راه منفعتو انتخاب می کنیم؟ چرا دیگه کسی رنج خار مغیلانو به جون نمی خره؟؟؟؟؟

چی شد که اسم خیانتو عشق گذاشتیم؟؟؟؟؟؟؟؟؟

چی شد که فهمیدیم باید به بعضی ها پز بدیم و فخر بفروشیم و به بعضی ها با حسرت نگاه کنیم؟به خاطر ماشینی با مدل بالاتر یا خونه ای با متراژ بزرگتر؟؟؟؟؟؟

چی شد که یادمون رفت درس خوندن و علم برای بالا رفتنه شعوره و هر چی که بخونیم بیشتر می فهمیم که حتی قطره ای از دریا نمی دونیم و چطور تونستیم برای اون کمتر از قطره غره بشیم و برای خلق خدا قیافه بگیریم؟؟؟؟؟؟؟

چی شد که عاشق مدرک شدیم اونم نه به عشق علم که به طمع ابهت گرفتنه وجودمون در چشم دیگران؟؟غافل از اینکه هر کیو فریب بدیم خودمونو نمی تونیم!

چی شد به خاطر اون کمتر از قطره که به لطف خدا بدست آوردیم به کسی که اونقدر در رنج بود که فرصت یادگیری نداشت خندیدیم؟؟؟؟؟؟؟؟

چی شد که اینقدر دنیا رو جدی گرفتیم و فکر کردیم که عمر نوح می کنیم؟؟؟؟؟

چی شد که یادمون که رفت که ما هیچ بودیم ...

 

درج شده در تاریخ ۹۴/۱۲/۰۵ ساعت 21:06

کاربران آنلاین (0)