درباره من

من اناری را می کنم دانه

کاش مردم این شهر دانه های دلشان مثل اناردر حریری سفید ودر پوستی به رنگ عشق پنهان بود..

بخواهیم یا نه آبی آسمان زیباست،لطافت گل دوست داشتنی و آب جلا دهنده و غروب خورشید حیرت آور...

بخواهیم یا نه دود و سیاهی زشتن و آشغال و زباله و بوی بد ما رو فراری می دن...

نمی دونیم چرا؟ولی این یه دریافت بدون دلیله،انگار با همین اصول موضوعه خلق شدیم...

ما آدما هم همینطوریم،گاهی بی علت یکیو دوست داریم و گاهی نه...

بعضی ها مثل گل به دل می شینن،بعضی های بوی خوبی ندارن...

شاید حواسمون نباشه که ما شکل عادتهامون می شیم،با همون امواج..

درون ما پنهان نیست،افکار ما مخفی نیست...

کی می گه دونه های دل ما پیدا نیست،قبلا فکر می کردم خطوط چهره و نگاه آدما دلشونو رسوا می کنه ولی حالا حس می کنم موضوع جدی تر ازاین حرفاست چون توی این فضای مجازی هم وقتی ارتباط برقرار می کنیم بازم امواجی دریافت می شه که گاهی ما رو به سمت خودش می کشه و گاهی فراریمون می ده...

فکر می کنم اومدن تو این فضا یه جوری باور روحو برام ساده تر کرده،حالا باورش ساده تره که یه جایی باشیم و بقیه بدون هیچ تلاشی درون ما رو ببینن..

حس می کنم همه عادتها و ویژگیهام بهم سنجاق شده و همه دارن می بینن...

شاید با خودمون بگیم مهم نیست بذار همه بدونن ما خیلی بدیم ،اما در هر صورت آبی آسمون زیبا و خواستنی و زشتی زشت و نخواستنیه،بخواهیم یا نه...  

درج شده در تاریخ ۹۴/۱۲/۱۴ ساعت 17:54

کاربران آنلاین (1)

تنبل .خان