درباره من

می پرسم تو که هستی ؟
می گویی :
من فلان ام . دختر یا پسر فلان آقا و خانوم ....
رشته ی تخصیلی ام فلان ....
مدرکم فلان ...
زادگاهم فلان ....
میراثم فلان ....
ثروتم فلان ....
و من می بینم ، هنوز از تو هیچ نشناختم ....
باز می پرسم : تو که هستی ؟
می گویی :
من اینم : قد ام فلان . وزن ام فلان رنگ چشمم فلان . هوشم فلان .
صاحب مدال های افتخار فلان .
نفر اول در مسابقات فلان .
قدرت امضایم ، فلان .
و من می بینم هنوز تو را نشناخته ام .هر چه بیشتر از تو در باره ی " تو " می پرسم ..
از تو دورتر می شوم ....من در حسرت یک کلمه از زبان تو بودم در معرفی خودت ...
تا بدانم آشنای جان هستی و تو آن کلمه را نگفتی ....
وقتی می پرسیدم : تو که هستی ؟
کاش می گفتی :
یک " هیچ "
کاش می دانستی که تمام زوایای این " هیچ بودن " برایم آشناست ...
تو با چشم به ظاهر داشته هایت ، خود را شناختی ....
و من از روی ناباوری ، با چشم "قطره ی هیچ " ، بار دیگر در تو نگریستم .....
ودر چشمانت خیره شدم و در عمق قلبت نفوذ کردم و تو را شناختم :
اکنون گوش کن که تو در نظر قطره کیستی ?
تویک اسم با نسبتی که به فلان کس می رسد نیستی ...." تو " رشته ی تحصیلی ات نیستی ...
تو مدرکت نیستی ...
تو ثروتت نیستی ....
تو آن مدال های افتخارت نیستی .....
تو آن " هیچ " هستی که بر خود آرایه ی " هویت " بستی ...
تو یک " هیچ بی مکان و زمان " هستی ....
که در محدوده ی زمان و مکان " رها شده ای ....
همچو قطره ...
همچو میلیاردها انسان دیگر .....
کاش وقتی ازتو می پرسیدم : تو که هستی ؟
می گفتی : من یک " هیچ " هستم .کاش می دانستی که برای قطره ....
" صفر محض " وجودت با ارزش تر از آن همه که شمردی ، بوده و هست .....
اینک : " هیچ " شو تا " سجده " ات کنم ...
آن وجود خداگونه ات را که تنها در هیچ بودنت ، توان دیدنش را دارم ....  

درج شده در تاریخ ۹۹/۰۹/۱۹ ساعت 19:43

کاربران آنلاین (0)