درباره من

با ندای دلت رفیق باش، رفیقم؛
تنها دوستیه که جز صداقت، چیزیو زندگی نکرده
وقتی عاشق می‌شی و ذهنت نگران بعدشه
اونه که میاد آروم بهت می‌گه:دوسش داری؟ مراقبش باش؛ نگران نباش
وقتی از هزار متری، جانانتو می‌بینی و
قلبت به نفس زدن میفته، می‌خنده و بهت می‌گه:
دستشو جوری بگیر که قلبتو لمس کنه
وقتی شونه‌‌ به شونه‌‌‌‌ی دلبرت داری اورشلیمرو
تا میانالی توو بی‌زمانی طی می‌کنی یاد
دستِ بی‌حواست میندازه که:پناه
شونه‌هاش شو که همه‌دنیاش آغوش توهه
وقتی با تردید داره عکس دسته جمعیشو
بهت نشون می‌ده و توو دلش بلواست
که توو نگاه تو،کی از همه زیباتره
شوقتو به زبون میاره تا بهش بگی:
تو از همشون قشنگ‌تری
وقتی صداشو می‌شنوی،ندای قلبته که
باده‌ی مستی می‌ریزه و می‌نوشی از نواش؛
وقتی،وقتی
اما یه زمانیم ممکنه خاطرات یار
بشینه جای بودنش؛
تصویرش جا حقیقتش
اون‌جاست که رفیق درونت-این همیشه همراه- سرتو به شونه‌هاش می‌گیره و بهت می‌گه:
«دلتنگی جزئی از رفتنه؛
بغضتو از چشمات جاری کن؛اما ابری نباش
که رو دریا می‌باره! شکوه خودتو نگهدار»
با ندای درونت، رفاقت کن و بهش اطمینان
که سر بزنگاه‌ها هواتو داره عزیزم  
 

درج شده در تاریخ ۰/۰۳/۲۲ ساعت 23:45

کاربران آنلاین (0)