درباره من

یاد گرفتم....به پرفسور افلاطونم بگم
من با قلب وعقلم عاشق شدم
وچیزی جز قلب نباشم
هر چه جز قلب شکستنی ست
قلب ی ناشکستنی باشم
قلب ی به گنجایش جهان
قلب ی به بزرگی عشق
و در آن همه را جای دهم
زیرا همه در آن خواهند گنجید,
اگر با هر نفس, قلبم را بگسترم
و اجازه ندهم قلب ی فروریزد, بشکند؛
قلبم توان تاوان آن را نخواهد داشت
و قلبم زیباترین موجودی منه
در زیباترین ساکن میشم.
و میزارم همه در زیباترین موجودیم ساکن شوند
و خواهم دید جهان در قلبم زیبا شده است
و قلبم قادر است جهان را زیبا سازد
زیرا جهان در قلب ی ساکن است,
که اجزایش از هم گسسته اند
و هنگامی که همگان را در قلب تان جای می دهید,
قلب جهانی را ،ترمیم کرده اید
بگذارید پیکره ی کل، بازیابد، تمامیت خویش
و قلب کیهان, به پیوست نخستین هوشیار، بازگردد
و شیرینی عشق را با چشایی ابدی دریابم
در عشق باشم و هرگز, جایی نروم
هر جای دیگر, دوری از خانه ست
به خانه بازگردم، خانه این جاست.  
 
 
 

درج شده در تاریخ ۲/۱۰/۱۵ ساعت 17:41

کاربران آنلاین (0)