احمد شاملو فارس شعرینین چاغداش بؤلومونده ان دگرلی و قدرتلی شاعیریدیر. او، مبارزه، سارسیلماز و عینی حالدا فارس دیلینین اینجهلیکلرینه مالیک اولان و شعر عالمینده اوستونده دیری و ساغلام قالمیشدیر. صمد بورادا احمد شاملودان داها چوخ شعرلر سئچیب و تورکجهیه چئویریر کی بیز بورادا تکجه بیر شعرین ـ هم فارسجا و هم تورکجهسینی وئریریک بلکه اوخوجولاریمیزین بو ایکی دیلده شعری توتوشدوروب عینی معنا و گؤزهللیگی دویسونلار:
گئجهلیک
گئجهلیک نه جور شعر یازیم من،
سؤیلهسین تا اورهگیمدن، بیلگیمدن ده؟
گئجهلیک
بئلنچی بیر شعر،
نه جور یازماق اولار؟
من سویوق بیر کولم، منده وار،
هامی عصیانلارین شعلهسی.
من دورموش بیر دنیزم، منده وار،
هامی فیرتینالارین نعرهسی.
من قارا بیر کوهولم، منده وار،
هامی ایمانلارین آتشی.
شبانه
شبانه شعری چگونه توان نوشت،
تا هم از قلبم سخن گوید، هم از بازویم؟
شبانه،
شعری چنین،
چگونه توان نوشت؟
من آن خاکستر سردم که درمن،
شعلهی همان عصیانهاست.
من آن دریای آرامم که در من،
فریاد همه توفانهاست.
من آن سرداب تاریک که در من،
آتش همه ایمانهاست.
**************
******