زبل

نسلی که من متعلق به آن هستم از دوران کودکی خود کارتون های خاطره انگیزی به یاد دارد، کارتون هایی مثل "پاپای ملوان"، "عصر حجر"، "فلیکس گربه"، "هکل و جکل"، "وودی وود پکر"، باگز بانی، میکی ماوس و... نسل های بعدی اگر بعضی از این ها را از تلویزیون دیده باشند آن ها را به اسم های دیگری می شناسند که اغلب با پسوند "زبل" همراه است: ملوان زبل، خرگوش زبل، دارکوب زبل، موش زبل، زبل خان و...*

محبوب ترین کارتون من، عصر حجر بود، داستان یک خانواده امریکایی که در عصر حجر زندگی می کند اما از تمام مزایا و امکانات یک زندگی مرفه شهری ، از قبیل ماشین و تلفن و هواپیما و دوربین عکاسی و ... برخوردار است و تمامی این وسایل با روش های خنده داری که در آن دوره می توانسته وجود داشته باشد کار می کنند. بعد از عصر حجر، "پاپای ملوان" را خیلی دوست داشتم. پاپای، ملوانی است با چانه ی پهن و پیپی که حتی به هنگام خواب از لبش چدا نمی شود و دست هایی که از آرنج به پایین به شکل اغراق آمیزی بزرگ هستند و به سبک دریانوردان، تصویر یک لنگر را روی آن خالکوبی کرده، در بندری زندگی می کند و دوست دختری دارد به اسم "الیو اویل" که مورد توجه تمام شهر است و همه برای تصاحب قلب او با هم در رقابت هستند. سرسخت ترین رقیب عشقی پاپای، مرد تنومند و بدجنسی است به اسم "بلوتو" که با توسل به هر وسیله ای ، حتی زور ، می خواهد  معشوقه را یه دست بیاورد. گاهی که کار این رقابت بالا می گیرد و زد و خورد اجتناب ناپذیر می شود، "پاپای" با خوردن یک قوطی کنسرو اسفناج نیرویی فوق بشری پیدا می کند و از میدان نبرد با "بلوتو" پیروز بیرون می آید. 

بعدها در پخش های مجدد این کارتون، مسئولین وقت گروه کودک و نوجوان برای "پاپای" به اسم "ملوان زبل" شناسنامه گرفتند و "الیو اویل" را به زور به عقد و ازدواج دائمی او درآوردند و رقیب های عشقی راهم دنبال کار اشان فرستادند. "الیو اویل" با آن قد بلند و دست و پای دراز و عنکبوتی، دلبری از مرد ها را کنار گذاشت و مبدل به یک زن خانه دار و سر به راه شد... اما هنوز بعضی از ما او را همان طور که واقعاً بود به یاد می آوریم.

وقتی زن های زیبای تاریخ سینما را در ذهن مرور می کنم، "الیو اویل" زیباترین، جذاب ترین و خواستنی ترین آن ها است.

...

 آیا تأثیر این همه موجودات زبل باعث تربیت نسلی نشد که زبلی تنها ارزش بی چون و چرای آن است؟!