موفقیت از دیدگاه حضرت علی (ع)

هدف از آفرینش انسان ،رشد و تعالی او و رسیدن به بالاترین منزل عزت و شرف و قرب الی الله تعالی است و تنها راه رسیدن به این منزل و جایگاه رفیع و بلند حرکت در صراط مستقیم و بیرون نرفتن از آن است.

انسان در طول تاریخ همواره در جهت ارتقاء و تکامل قدم نهاده و برای رسیدن به این جایگاه رفیع نیاز است که به خویشتن خود توجه کند.

هر انسان صاحب عقلی که دوستدار سعادت و موفقیت باشد برای رسیدن به کمال ، زندگی و راه و رسم چگونه زیستن را از انسانهای بزرگ می آموزد.بنا به گوتهی تاریخ و به شهادت قلم مورخان و در طول تاریخ کسی که از جمیع جهات به عنوان اسطوره موفقیت در تمامی ابعاد زندگی بوده کسی نیست جز حضرت علی ابن ابیطالب (ع) سید الوصین ، آن جانشین برحق و منحصر بفرد پیامبر عظیم الشان (ص) آنچهره تابناک بشریت.

در اینجا با نگاهی گذرا به برخی از سخنان گران بها ء و با ارزش حضرت علی (ع) اشاره شده است:.....

 

  ·         حسد نورزید زیرا حسد ، ایمان را نابود می سازد ، چنان که آتش هیزم را و با همه دشمنی نکنید که شوم است.

·         هیچ وسیله ای آدمی را همچون ایمان و احسان به آرزوهایش نرساند.

·         هر کس کار خوبی به جای آورد ، اول به خودش نیکی کرده است.

·         بهترین کار شخص بزرگوار و کریم آن است که از آنچه درباره بدی دیگران می داند چشم بپوشد.

·         بدخواهی بدترین چیزی است که در دل جای می گیرد.ژ

·         دانش کسب کن زیرا اگر توانگر باشی تو را زینت دهد و اگر تنگدست ، تو را نگهداری می کند.

·         دانش ریا کار در زبانش باشد ، دانش مومن درکردارش باشد.

·         دانش جان را زنده و خرد را نور می بخشد و نادانی را نابود می سازد.

·         دانش کم که با عمل باشد بهتر از بسیاری که بدون عمل باشد.

·         هر کس خود را بشناسد ، به بالاترین رتبه هر معرفت و دانش رسیده است.

·         هر ظرفی هر چه در آ نهند تنگ گردد و جز ظرف دانش که وسعت یابد.

·         به هنگام نعمت شکرگزاری خود را فراموش نکنید.

·         خداوند در هر نعمتی حقی دارد ، کسی که حقش ادا کند ، نعمت او را افزون کند و کسی که کوتاهی کند ، نعمت را در خطر زوال قرار می دهد.

·         نعمتی که سپاسگزاری نشود ، همچون گناهی است که آمرزیده نگردد.

·         سلاح اهل یقین ، صبر در گرفتاری و شکر در آسایش است.

·         اظهار توانگری از سپاسگزاری است.

·         سپاسگزاری برنعمت ، پاداش به گذشته و افزایش آینده است.

·         کسی که خدا را از یاذ برد ، خود را از یاد برده است.

·         استوارترین رشته ای که بدان پیوند کنی رشته بین تو و خداوند است.

·         با ذکر خدا نعمت نازل شود.

·         ناتوانترین مردم کسی است که از دعا ناتوان باشد.

·         به درستی که اگر شما در گرفتاری شکیبا و در آسایش سپاسگزار و به تقدیر خرسند باشید خداوند سبحان از شما خرسند خواهد بود.

·         اگر نمازگزار بداند که چه اندازه از رحمت خداوند او را فراگرفته سر از سجده برنخواهد داشت.


·         آنکه دعایش خالص باشد از سه چیز دور نیست : یا گناهش بخشیده می شود ، یا به زودی چیزی به او می رسد ، یا شری از او دور می گردد.

·         هر گاه خداوند بنده ای را دوست بدارد ارزش عبادت را به او الهام کند.

·         در اسرار آفرینش آسمانها و زمین اندیشیدن عبادت مخلصان است.

·         دعا سپر مومن است ، زمانی که درگاه او را زیاد بکوبی برایت گشوده می شود.

·         نخستین گام مرحله تکامل خودشناسی است.

·         همت انسانها کوه ها را متلاشی می کند.

·         قلب نادان در دهان او و زبان دانا در قلب اوست.

·         وحشتناک ترین تنهاییو ترس خودپسندی است.

·         مهلت همچون ابری است زودگذر ، پس فرصت نیکو را به بیهودگی از دست ندهید.

·         جهاد زن آن است که با شوهرش به نیکی رفتار کند.

·         آن کس که میانه روی برگزیند ، پریشانی و تنگدستی نبیند.

·         کسی که همزمان به کارهای مختلف بپردازد ، نقشه ها و پیش بینی هایش به جایی نمی رسد.

·         آن کس که تلاش و کوشش کند ، یا به همه آن یا به بخشی از آن خواهد رسید.

·         با فروتنی و بذل و بخشش قدرو منزلت انسان بالا می رود.

·         خردمند کسی است که هر چیز را در جای خود قرار دهد.

·         گاهی به کسی که در انتظار چیزی نیست نصیب و بهره ای از خزانه غیب می رسد.

·         آنکس که کمتر حسادت بورزد پیوسته تندرست است.

·         راه کامیابی در کارها پاکسازی انگیزه ها است.

·         هر دردی را درمانی است به جز بد اخلاقی که درمان پذیر نیست.

·         بدترین خوی انسانها خودپسندی ، بخل ، ترس و حسادت است.

·         خردمند به کار خویش تکیه کند و نادان به آرزوی خویش.

·         دوراندیشی سرمایه زندگی است.

·         ارزش هرکس به اندازه همت اوست.

·         جمال انسان فصاحت کلام اوست.

در پایان با سخنی از امام علی (ع) این مطلب را به پایان می رسانم که می فرمایند :

نگاه مکن که چه کسی سخن می گوید ، ببین که چه میگوید.

منبع: وبلاگ "همیشه در اوج