ما دو تا...

   باران و چتر و شال و شنل بود و ما دو تا…

   جوی و دو جفت چکمه و گِل بود و ما دو تا…

   وقتی نگاه من به تو افتاد، سرنوشت

   تصدیق گفته‌های «هِگِل» بود و ما دو تا…

   روز قرارِ اوّل و میز و سکوت و چای

   سنگینی هوای هتل بود و ما دو تا

   افتاد روی میز ورق‌های سرنوشت

   فنجان و فال و بی‌بی و دِل بود و ما دو تا

   کم‌کم زمانه داشت به هم می‌رساندمان

   در کوچه ساز و تمبک و کِل بود و ما دو تا…

   تا آفتاب زد همه جا تار شد برام

   دنیا چه‌قدر سرد و کسل بود و ما دو تا،

   از خواب می‌پریم که این ماجرا فقط

   یک آرزوی مانده به دِل بود و ما دو تا...