تقدیم به دوستان خوبم.

یه وقتایی هست میبینی فقط خودتی و خودت !

دوســـت داری ، همـــدرد نداری ...

خانـــواده داری ، حمــــایت نداری ...

عشــق داری ، تکـــیه گاه نداری ...

مثل همیشه ؛ هــمه چی داری و هــیچی نداری ...

تنهایم میگذاری
آغوشم را ترک میکنی
من میمانم و برگها و کوچه های بارانی
قدم میگذارم بروی برگها...
اگر تو بیائـــــــــــــــــــی
صدایم کنی!
همراهم شوی...
قصه های باران؛
غزل چشمانت؛
آرام میگیرد دل بی قرارم
پاییز هم، از نگاه تو زیبا می شود برایم

همین چند روز پیش

فکر می کردم

می توانم عاشق کسی شبیه تو شوم

از همین چندروز پیش

هیچ کس

شبیه تو نیست!!!

کـــــــــــم بــاش...
از کم بودنت نتــــــــرس ...
اونی که اگـه کم باشی ولــــــــت میکنه....،
همونه که اگه زیـــاد باشی حیفو میلت میکنه.

تـــو که می خندی گوشه های لبت به بهشت می رساند مرا و ترانه قلبت دنیا را به لبخندی آغشته می کند که یک لحظه به دنیا می آید… ...

هر بار

از سوزش انگشتان م

درمی یابم

که باز

نامِ تُرا

...

می نوشته ام.

این جماعت می گفتند: اشك هایت را خرج رفتنش نكن....

راست می گفتند بی من تو مفت هم نمی ارزی!!!