شعری از مرتضی جهانگیری اکبری

عاقبت یک روز از من هم نفس دل می کنی

مانده ای اما به زودی از قفس دل می کنی

بال داری پس کمی پرواز کن پروا مکن

می رود هر کس که دارد بال ،..... پس دل می کنی

هرکه آمد تا بماند زود رفت از پیش ما

چند روزی با منی اما سپس دل می کنی

قاصدک هستی ولی من سرزمینی شن زده

مثل طوفان می روی از این طبس دل می کنی

می نشیند یک کبوتر عاقبت بر روی بام

می پری از این قفس با این هوس دل می کنی

شاعر : مرتضی جهانگیری اکبری

امید وارم خوشتون امده باشه