پرنده های قفسی

پرنده های قفسی

پرنده های قفسی عادت دارن به بیکسی
عمرشون بی هم نفس کز میکنن کنج قفس

نمیدونن سفر چیه
عاشق در به در کیه

هر کی بریزه شادونه فکر میکنن خداشونه
یه عمره بی حبیبن
با آسمون غریبن
این همه نعمت اما همیشه بی نصیبن

چه میدونن به چی میگن ستاره
چه میدونن دنیا کیا بهار ِ
چه میدونن عاشق میشه چه آسون پرنده زیر بارون
توو آسمون ندیدن خورشید چه نوری داره
چشمه ی کوه مشرق چه راه دوری داره

قفس به این بزرگی کاشکی پرنده بودم
مهم نبود پریدن ولی برنده بودم
فرقی نداره وقتی ندونی و نبینی
غصت میگیره وقتی میدونی و میبینی

چه میدونن به چی میگن ستاره....

ترانه سرا : مسعود فرد منش

خواننده:سیاوش قمیشی