فرزند این سرزمین

*من که فرزند این سرزمینم , در پی توشه ای خوشه چینم*
*شادم از از پیشه ی خوشه چینی , رمز شادی بخوان از جبینم*
*قلب ما بود مملو از شادی بی پایان , سعی ما، بود بهر آبادی این سامان*
*خوشه چین کجا اشک محنت به دامن ریزد , خوشه چین کجا دست حسرت زند بر دامان*
*ای خوشا پس از لحظه ای چند آرمیدن همره دلبران خوشه چیدن*
*از شعف گهی همچو بلبل نغمه خواندن گه از این سو به آنسو پریدن*
*****قلب ما بود******
*برپا بود جشن انگور، ای افسونگر نغمه پرداز*
*در کشور سبزه و گل، با شور و شعف نغمه کن ساز*