مناظره ی دیزی و پیتزا!!!!!!!!!!

یه روزی مردونگی تو دیزی بود

دیزیاشم خدائیش یه چیزی بود

سبیل و ریش و عبا حرمتی داشت

هر کوچه یه ادم غیرتی داشت

اگه یه نفر میافتاد پی ناموس کسی

یا که بر عکس ناموسی پی کسی

اسمون دیگه اون روز ابری بود...

کل لاتا و جوادا حالشون بر فکی بود

تا که مزد دزد ناموسو نمیدادن بهش

بیخیال نمیشدن از زدنش

اینقدر حجب و حیا قیمتی بود

بودن یه ریش سفید تو هر محل نعمتی بود

بعد سی سال و یکی از اون زمان

حالا پیتزا شده قوت مردمان

دیزی هم هست ولی نا نداره

خوردنش کلاس و معنا نداره

سبیل و غیرت و ناموس و ادب

شده یک خاطره که مونده به لب

اون روزا خاطر خواهی واقعی بود

توی هر تنگ بلور یه ماهی بود

اما حالا لیلیا نوبتی ن

واسه عاشقی باید وقت بگیری

توی کافی شاپ باید تخت بگیری

عشق و معشوق مدلش چینی شده

نمیدونم باید از کیا بگم!!!!!!!!!!!

از کجا و از کدوم هوا بگم

اون روزایی که گذشت یادش به خیر

دیزیا و لوتیاو...یادش بخیر!!!!!!!!!!!!!!!!!!