درود یاران جان و همراهان خردپیشه
بامدادتان به نیکی پگاهتان شادمانه
به آسمان لاجوردی خوب نگاه کنیم، در این تابستان گرم دیگر از گوشهِ پُرچین و چروکیده آسمان اشکی فرو نمیافتد و دیگر نَمی باران نمیچکد تا پُرآبتر شَوند آبهای روانی که میرَوَند بر پیشانی سرخ زمین تا که درختانی سبز بِرویند و آتش درون زمین را سرد و خفته نگهدارند.
آسمانی که گُلهای پیراهنش پیچان شده، بر خوشههای تابداده انگورهای نیمه رسیده.
دمک های زندگی تان لبریز از شور دلدادگی و مهرورزی و فروغ نگاهتان همواره تابنده باد.
تیرشید(چهارشنبه)تابستانی تان شاد و پر سرور.