نا گفته هایی در مورد چای سبز،چای سلامتی

چای سبز یک نوشیدنی مفید و مصرف آن در کشورهای آسیایی بیشتر است. به طوری که آسیایی ها روزانه حدود ۳ فنجان چای می نوشند. چای سبز موارد استفاده زیادی در درمان برخی بیماری ها دارد و در معالجه برخی عفونت ها و هضم غذا موثر است. خاصیت سفید کننده دارد و اعصاب را تقویت می کند. برای برخی ناراحتی های چشم نیز مفید است. از برگ های چای سبز برای تسکین جای نیش حشرات و آفتاب سوختگی استفاده می شود. همچنین برای معالجه سرطان سینه و ناحیه گردن، سرطان روده بزرگ و راست روده و سرطان تخمدان مفید است.

یکی از عناصر فعال در چای سبز به اندازه آسپیرین از تجمع پلاکتهای خونی جلوگیری می کند که این اثر جریان خون را بهبود می بخشد. چای سبز از سخت شدن رگها نیز جلوگیری می کند. تحقیقات مردمی نشان می دهد که در کشورهایی که مردم هر روز چای سبز مصرف می کنند موارد سرطانی کمتر بوده است، هر چند بین این دو هیچ رابطه علت و معلولی تایید نشده است. اما چای سیاه فاقد خاصیت مشابهی است. در واقع، اگر به مقدار زیادی چای سیاه مصرف کنید، ضریب خطر ابتلا به سرطان راست روده، کیسه صفرا و مخاط رحم را افزایش می دهید.

چای سبز معمولاً برای معالجه بیماریها تجویز می شود. اما مردم در تمام نقاط جهان پی برده اند که نوشیدن چای سبز بطور روزانه فواید سلامتی زیادی دارد. چای سبز ماده پیشگیری کننده مهمی در قبال سرطان، افزایش چربیهای خون، سفت شدن رگها و حفره های دندان تلقی میشود. این گیاه در قبال اسهال خونی ناشی از باکتری مصونیت ایجاد می کند. چای سبز در رفع پاره ای از عفونتهای قارچی، باکتری و حتی ویروسی (نظیر سرماخوردگی عادی) نیز مفید است.

چای سبز در درمان سرطان پروستات موثر است. سرطان پروستات جزو شایعترین سرطان در مردان است. البته این سرطان را باید با بزرگ شدن خوش خیم پروستات افتراق داد که نیاز به جراحی دارد ولی افراد زیادی مستعد به سرطان پروستات هستند. آخرین تحقیقات نشان می دهد که مواد شیمیایی موسوم به پلی فنون ها که در چای سبز وجود دارد از پیشروی سرطان پروستات می توانند جلوگیری کنند. این تحقیقات فعلا در حد آزمایشگاهی است. تحقیقیات نشان می دهد که عوامل به وجود آورنده سرطان پروستات سالها قبل از به وجود آمدن آن فعال می شوند و مراحل شیمیایی خاصی را سپری می کنند.

به طور کلی سرطان پروستات در سنین بالای ۵۰ بروز می کند ولی می توان از سالها قبل از آن جلوگیری کرد. چای سبز از یک سری تغییرات شیمیایی در سلول های پروستات که باعث می شود به سلول های سرطانی تبدیل شوند جلوگیری می کند. هدف پزشکان ایجاد این تغییرات۲۰ تا ۲۵ سال قبل از بروز سرطان است که می تواند تاثیر زیادی در کاهش میزان آن ایجاد کند.

تفاوت بین چای سبز و سیاه در نحوه عمل آوری آنهاست. برگهای تازه چای کمی بخار داده میشود و سپس به سرعت در چای سبز خشکانده میشود. این عمل از کنش آنزیمها در متلاشی کردن مواد غذایی و مغزی موجود در چای بنام “پلی فنول” که عناصر ضد سرطانی چای سبز محسوب میشوند، پیشگیری می کند. پلی فنول چای سبز حتی در مقایسه با ویتامین های C و E ضد اکسید کننده بهتری است. چای سبز برای سیستم هاضمه شما نیز مفید است. چای سبز سبب میشود که روشنتر فکر کنید و حتی قوه بینایی شما را نیز تقویت می کند. این گیاه رگها را تقویت و از تجمع چربیهای زیاد در خون جلوگیری می کند. این گیاه خلط را از گلوی ملتهب پاک و اثر مواد سمی را خنثی می کند. “تانین” موجود در این گیاه می تواند از تداوم اسهال جلوگیری کند. اگر در صدد افزایش میزان تانین در چای هستید، بگذارید بیشتر دم بکشد.

:: معرفی گیاه
گیاه چای، گل بزرگی است که دارای برگهای همیشه سبز است. چای سبز اصالتاً بومی چین است که در آن کشور بیش از پنج هزار سال مورد مصرف بوده است. امروزه چای در تمامی نقاط آسیا و بخشهایی از خاورمیانه و آفریقا نیز کشت میشود. چای سیاه در آمریکا بیشتر رایج است و تخمیر داده میشود و به اندازه چای سبز سالم نیست. چای سبز تخمیر داده نمیشود (چای اولانگ نیمه تخمیر شده است).

:: ترکیبات گیاه
غنچه برگ و برگهای جوان بهترین بخش چای سبز هستند. چای حاوی کافئین آلکالوئیدهای پورین، تئوفیلین و تئوبرومین است. اما فعال ترین ترکیبات موجود در آن عبارت است از پلی فنولها که بسیاری از خواص درمانی و پیشگیرانه ناشی از وجود آنها است.

:: اشکال موجود
اغلب فرآورده های چای سبز به صورت برگ خشک چای عرضه میشوند. البته عصاره های تهیه شده از برگها و غنچه برگ آن موجود است. چای سبز حاوی ۳۰۰ تا ۴۰۰ پلی فنول و ۵۰ تا ۱۰۰ میلی گرم کافئین در هر لیوان است. فرآورده های چای سبز عاری از کافئین دارای پلی فنولهای فشرده (۶۰ تا ۸۹ درصد کل پلی فنولها) است.