من از تنهایی ممتد،من از دیوار میترسم
در این تاریکی بیداد از دیدار میترسم
همه پشت نقابی در فریب دیگران اما
من از تزویر نامآنوس این افکار میترسم
همه دور از هم و تنها در این دنیای بی احساس
من از فردای بی تو با غم بسیار میترسم
شکاف نسل میبینم میان اشک و چشمانم
نمیفهمدکسی کس را من از انکار میترسم
میان لاک تنهایی فرو بردم سر خود را
اگرچهاز صدای کوچ در تکرار میترسم
نمیدانی چه میگویم نکن دستم رهاهرگز
بدون تو همیشه از خودم انگار میترسم
#رها_رحیمی