آدم ها می آیند...
گاهی در زندگی ات می مانند
گاهی در خاطره ات
آن ها که در زندگی ات می مانند
همسفر می شوند
آن ها که در خاطرت می مانند
کوله پشتیِ تمامِ تجربه ای برای سفر.....
گاهی تلخ
گاهی شیرین
گاهی با یادشان لبخند می زنی
گاهی یادشان لبخند از صورتت برمی دارد.
اما تو....
لبخند بزن
به تلخ ترین خاطره هایت
حتی بگذار همسفر زندگی ات
بداند هرچه بود؛ هرچه گذشت
تو را محکم تر از همیشه و هرروز
برای کنار او قدم برداشتن ساخته است.
آدم ها می آیند....
و این آمدن باید رخ بدهد
تا تو بدانی آمدن را همه بلدند
این ماندن است که هنر می خواهد.