تمام غصه ها دقیقا” از همان جایی آغاز می شوند
که ترازو بر می داری
می افتی به جان دوست داشتنت !
اندازه می گیری
حساب و کتاب می کنی
مقایسه می کنی
…
کاری کن که دنیا و تمام جهان را فراموش کنم
من را در آتش ِ عشقت بسوزان
بگذار قشنگترین جملات را برایت بخوانم
اگر تمام دنیا و جهان را بگردم
امکان ندارد عشقی همچون عشق تـــو پیدا کنم
هر چه قدر به تـــو بگویم دوستت دارم باز هم برای تو کم است
…
اغلب فکر می کنیم اینکه به یاد کسی هستیم منتی است بر گردن آن شخص
غافل از اینکه اگر به یاد کسی هستیم این هنر اوست نه ما
به یاد ماندنی بودن بسیار مهم تر از به یاد بودن است
به یادتم خوب ِ من
….
تمام راه با توام
با تو پرندگان را تماشا می کنم
با تو زیر سایه ی درخت می نشینم
با تو
تمام خستگی هایم را از تن بیرون می کنم
حتی بر زانوان تو به خواب می روم
…
در سایه ی یک نگـــاه
گاهی می توان دمی آسود
در جاری یک صـــدا
گاهی می توان غرق بودن شد
در حجم بودن عـشــق
گاهی می توان هیچ شد
در اوج یک آسمان مـهـــر
گاهی می توان از هزاران قله گذشت
می توان در هجوم تمام هست ها نیست شد
و در برابر تمام نبودن ها به یک بـــودن بالید
…
دیر زمانیست که حیران توام
و در رگ های زندگی ِ من خون عشق تو جریان دارد
می خواهم تا با تمام وجود
چار دیواری درون سینه ام را وقف خاطرات تو کنم
چه آتشی بپا کرده ای در وجود من !
من ، دیوانه ی رقص شعله های عشق توام
و در اوج ِ رویا پردازی های عاشقانه ام
غرق شده ام در عمیق ترین نقطه ی اقیانوس ِ چشم های تو
داشتنت بزرگ ترین آرزوی من از نفس کشیدن است
….
هیچکس مثل تو نیست
وقتی آغوش می شوی و زمستانی ترین غم ها در گرمای مهربانی ات ذوب می شوند
وقتی بوسه می شوی و گونه هایم را مهمان می کنی به بارش شکوفه های بوسه
وقتی واژه می شوی و از دوست داشتن می گویی
…
مگذار که عشق ، به عادت دوست داشتن تبدیل شود
مگذار که حتی آب دادن گل های باغچه ، به عادت آب دادن گل های باغچه بدل شود
عشق ، عادت به دوست داشتن و سخت دوست داشتن دیگری نیست
پیوسته نو کردن ِ خواستنی ست که خود پیوسته ، خواهان نو شدن است و دگرگون شدن
تازگی ، ذات عشق است و طراوت ، بافت عشق
چگونه میشود تازگی و طراوت را از عشق گرفت و عشق همچنان عشق بماند؟
عشق ، تن به فراموشی نمی سپارد ، مگر یک بار برای همیشه
جام بلور ، تنها یک بار می شکند.
می توان شکسته اش را ، تکه هایش را ، نگه داشت
اما شکسته های جام ،آن تکه های تیز برنده ، دیگر جام نیست
احتیاط باید کرد
همه چیز کهنه میشود و اگر کمی کوتاهی کنیم ، عشق نیز
بهانه ها ، جای حس عاشقانه را خوب می گیرند