طاقتم ده، آهنگ شگفت انگیزی از استاد همایون خرم

شاید شما هم این آهنگ شگفت انگیز را شنیده باشید.

آهنگی از هنرمند بزرگ موسیقی کشورمان، زنده یاد «استاد همایون خرم» آهنگساز و نوازنده برجسته ویلون و یکی از سرآمدترین شاگردان ابوالحسن صبا، موسیقیدان نام آور معاصر ایرانی – در گوشه بیداد دستگاه همایون – و با شعر بسیار زیبای «استاد معینی کرمانشاهی».

.

آفرینش آثار جاودانه همایون خرم، با همراهی صدای مرضیه و ساز او آغاز شد. طاقتم ده یا ساغر شکسته، گمشده، خسته دلان، از من بگذرید، اشک من هویدا شد و … که او ساخت و مرضیه خواند از ماندگارترین ترانه‌های ایرانی شدند. بعداً خوانندگان بسیاری در طول سالها آنرا اجرا کردند…

این ترانه را که به نظر من هم یکی از زیباترین، شگفت انگیزترین و ماندگارترین ترانه‌های تاریخ موسیقی کشورمان هست، در آهنگ‌های شگفت انگیز می‌گذارم (البته بیکلامش را!) تا اگر دوست داشتید شما هم به آن گوش بدهید. (این آهنگ با صدای زیبای خواننده ی اصلی یا خواننده‌های دیگر را می‌توانید در اینترنت سرچ کنید)

خاطرات عمر رفته      در نظرگاهم نشسته

بر سپهر لاجوردی        آتش آهم نشسته

ای خدای بی‌نصیبان     طاقتم ده طاقتم ده

قبله‌ گاه ما غریبان       طاقتم ده طاقتم ده

ساغرم شکست ای ساقی       رفته‌ام زدست ای ساقی

درمیان توفان
برموج غم نشسته منم      در زورق شـکستـــه منـــم      ای نـاخـــدای عــالـم
تا نـام مـن رقـم زده‌شـد      یکبـاره مـهـــر غـم زده‌شــد      بــر ســرنـوشـت آدم

ساغرم شکست ای ساقی       رفته‌ام زدست ای ساقی

تـو تشنـه‌ کـامم کُشتی       در ســــراب نــــاکــــامـیهــا      ای بــلای نافرجامیها
نبــرده لـب بــــرجــامــی      می‌کشم به‌دوش ازحسرت       بارمستی و بدنامیها
برموج غم نشسته منم       در زورق شـکستـــه منـــم       ای نـاخـــدای عــالـم
تا نـام مـن رقـم زده‌شـد       یکبـاره مُـهـــر غـم زده‌شــد      بــر ســرنـوشـت آدم

ساغرم شکست ای ساقی       رفته‌ام زدست ای ساقی

  حکایت از چه‌کنم؟        شکایت از که‌کنم؟

  که خود به دست خود آتش بردل خون شده‌ی نگران زده‌ام

برموج غم نشسته منم       در زورق شـکستـــه منـــم      ای نـاخـــدای عــالـم
تا نـام مـن رقـم زده‌شـد      یکبـاره مـهـــر غـم زده‌شــد      بــر ســرنـوشـت آدم
تـو تشنـه‌ کـامم کُشتی       در ســــراب نــــاکــــامـیهــا      ای بــلای نافرجامیها
نبــرده لـب بــــرجــامــی      می‌کشم به‌دوش ازحسرت       بارمستی و بدنامیها
برموج غم نشسته منم       در زورق شـکستـــه منـــم       ای نـاخـــدای عــالـم
تا نـام مـن رقـم زده‌شـد       یکبـاره مـهـــر غـم زده‌شــد      بــر ســرنـوشـت آدم

ساغرم شکست ای ساقی       رفته‌ام زدست ای ساقی