ممکن است مردان مریخی نباشند و زنان ونوسی! اما پژوهشهای جدید نشان میدهند که مغز آنها واقعا سیمکشی متفاوتی دارد!
ما مدتهاست که مطابق تحقیقات قبلی متوجه شدهایم که بین مردها و زنها یک تفاوت رفتاری وجود دارد، مثلا خانمها، تواناییهای زبانی و ادراک اجتماعی بهتری دارند، در حالی که مردها تواناییهای حرکتی و درک فضایی بهتری دارند.
یافتههای تصویربرداری هم نشان داده بودند که میزان ماده زنها ماده خاکستری بیشتری دارند، در ماده خاکستری است که پردازش مغزی صورت میگیرد. اما مردها ماده سفید بیشتری دارند، ماده سفید مغز در واقع سیمها یا کابلهای در همتنیده مغز است که باعث ارتباط قسمتهای مختلف آن میشوند.
اما تحقیق جدید نشان میدهد که نحوه سیمکشی مغز مردان و زنان با هم متفاوت است. در این مطالعه ۹۴۹ فرد جوان بین ۸ تا ۲۲ سال انتخاب شدند، ۴۲۸ نفر از آنها مرد و ۵۲۱ نفر از آنها زن بودند. با استفاده از MRI مغز آنها بررسی شد، نتیجه این بررسی:
به صورت کلی، سیمکشی مغز زنان جوان، دو نیمکره چپ و راست مغز را بیشتر به هم متصل میکند، در حالی که سیمکشی مغز مردان جوان، بیشتر قسمتهای مختلف A«یکA» نیمکره را به هم وصل میکنند.
در تصویر بالا، مغز یک مرد را در بالا و مغز یک زن را در پایین میبینید.
برعکس در مخچه، نحوه سیمکشی در مردان و زنان، به شیوهای دیگر است و در اینجا این مردان هستند که سیمکشی بیشتر برای ارتباط نیمکره چپ و راست مخچه، اختصاص میدهند!
نیمکره چپ مغز، محل تفکر منطقی است، در حالی که نیمکره راست، تفکر مستقیم و عینی است.
پس بر اساس این یافته جدید میتوان استدلال کرد که به صورت A«کلیA» مردها تواناییهای حرکتی بهتری دارند در حالی که زنها بهتر میتوانند تفکرات عینی و تحلیلها را با هم بیامیزند!
ما میدانیم که زنها و مردها به شیوه متفاوتی فکر میکنند و تواناییهای ذهنی آنها متفاوت است، برخی این تفاوت را به شیوه تربیتی نسبت میدهند و اعتقاد دارند که نحوه تفکر متفاوت مرد و زن، القایی است، اما حالا میشود دلیل آورد که دانشمندان موفق به شناسایی یک تفاوت ساختمانی هم شدهاند.
البته باید تأکید کنم که این یافته را نباید به تکتک مردها و زنها تعمیم داد، چه بسیارند زنهایی که تواناییها حرکتیشان بهتر از مردان است (مثلا ورزشکار ماهر هستند) و چه بسیارند مردهایی که میتوانند با مهارت تفکرات تحلیلی خود را با تفکرات عینی و ساده خود ترکیب کنند.
جالب است که وقتی دانشمندان بررسی کردند که این تفاوت در چه سنی بیشتر نمود پیدا میکند، متوجه شدند که در سن ۱۳۴ تا ۱۷ سال، یعنی همان سنینی که بلوغ شروع میشود، این تفاوت شکل میگیرد و پیشرفت میکند. در سالخوردگی هم این تفاوت کمتر میشود.
این تحقیق در دانشگاه پنسیلوانیا انجام شده است.