
دود میخیزد ز خلوتگاه من
کس خبر کی یابد از ویرانه ام ؟
با درون سوخته دارم سخن
کی به پایان میرسد افسانه ام ؟
::
::
می پرسی : چقدر دوستم داری ؟
میخندم : جهان را متر کرده ای ؟

::
::
چه پرجرات میشوددربرابرت:
کسی که میفهمد:ازته دل دوستش داری . . .
::
::
اگرقانون عشق نبود
درحین جان دادن،پافشاری برای زنده ماندن نیزمعنانداشت
::
::

من نه فرهادم ، نه مجنونم ، نه بیژن ،
من همان عاشقِ ساده دلِ تنهام که بی تو هیچم . . .
::
::
گاهی با یک قطره ، لیوانی لبریز میشود
گاهی با یک کلام ، قلبی آسوده و آرام میگیرد
گاهی با یک کلمه ، یک انسان نابود میشود
گاهی با یک بی مهری ، دلی میشکند
مواظب بعضی یک ها باشیم !
در حالی که ناچیزند ، همه چیزند …
::
::

خاصیت دنیاست
در اوج داشتن و خوشبختی
دلهره ی ” از دست دادن ” پر رنگ تر است . . .
::