تذکرات اخلاقی

برف راببین اگرتندوشلاقی ببارد،نمینشیند

برف وقتی مینشیند که آرام ونرم ببارد.

حرف هم مثل برف است؛ اگربه قول قرآن کریم

نرم باشدبردل مینشیند ودلنشین خواهدشد.

به همین خاطر خداوند به موسی وهارون فرمود:

حال که به پیش فرعون میروید بااونرم سخن بگویید.

"فقولا له قولا لینا"

..............................................

زغال های خاموش راکنار زغالهای روشن میگزارند

تاروشن شوند،چون همنشین اثردارد.

ماهم مثل همان زغالهای خاموشیم

پس اگرکنارکسانی بنشینیم که روشن اند، نورانیتی

دارندوگرما وحرارتی دارند،ماهم به طفیل آنها

روشنی میگیریم وگرما وحرارتی پیدا میکنیم،

وگرنه درقیامت حسرت میخوریم.

یکی ازحرفهای جانسوز اهل جهنم همین است:

"یویلتی لیتنی لم اتخذ فلانا خلیلا"

ای کاش بافلانی رفیق نبودم وبااو نمی نشستم.

اوتاریک بود ومراهم مثل خودتاریک کرد.

.......................................................

شما اول انگشت خودرادراستمپ میگذاری

وآنرا جوهری میکنی وبعد پای یک قرارداد

انگشت زده وآنرا جوهری میکنی. یعنی تااین انگشت

خودجوهری نشود نمیتواند برگ کاغذی راجوهری کند.

هندسه ی عالم هم همین است. ماتا خودیک ویژگی

 وصفتی پیدا نکنیم،نمیتوانیم دیگران رادعوت کنیم تا

آن ویژگی وصفت راپیدا کنند.

این است که قرآن کریم گلایه میکنداز کسانی

که حرفهایی میزنند ومردم رابه خصوصیاتی دعوت

میکنند، درحالیکه درخودشان ازآن ویژگیها خبری نیست.

"لم تقولون ما لا تقعلون"

چرایک حرفهایی میزنید که خود انجام نمیدهید.

درست مثل سوزن که برای همه لباس میدوزد،

اماخودبرهنه است.یامثل شمعی که اطراف خودرا

روشن میکند،اماپای خودش تاریک است.

.....................................................