رفع گرفتاری و نیاز شدید

حضرت زین العابدین علیه السّلام می ‌فرماید: در روز عاشورا، پدرم مرا در حالی که خون از بدنش می ‌جوشید

به سینه‌ اش چسبانید و فرمود: پسرم، دعایی است برای رفع گرفتاری و نیاز شدید و مشکلی که پیش

می ‌آید. این دعا را مادرم فاطمه زهرا به من آموخته است و او خود از رسول خدا فرا گرفته بود و پیامبر را

جبرائیل آموزش داده بود. از من فراگیر! آنگاه فرمود:

  بِحَقِّ یس وَ القُرآنِ الحَکِیمِ‏ وَ بِحَقِّ طه وَ القُرآنِ العَظِیمِ یَا مَن یَقدِرُ عَلَی حَوَائِجِ السَّائِلِینَ یَا مَن یَعلَمُ مَا فِی

الضَّمِیرِ یَا مُنَفِّسَ عَنِ المَکرُوبِینَ یَا مُفَرِّجَ عَنِ المَغمُومِینَ یَا رَاحِمَ الشَّیخِ الکَبِیرِ یَا رَازِقَ الطِّفلِ الصَّغِیرِ یَا مَن لَا

یَحتَاجُ إِلَی التَّفسِیرِ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ افعَل بِی[ذکر حاجت].[۱]

ترجمه: خداوندا! به حقّ «یاسین» و قرآن حکیم، و به حقّ «طه» و قرآن عظیم، ای کسی که توانای برآوردن

نیازهای درخواست کنندگان و محتاجانی، ای کسی که به آنچه در ضمیر و باطن است، آگاهی داری! ای

زداینده ی اندوه و دل شکسته‌گان، ای گشاینده ی غم افسردگان! ای مهربان نسبت به پیرمرد کهنسال، و ای

روزی دهنده ی کودک خردسال! ای کسی که نیازمند به تفسیر و بیان نیست، بر محمّد و خاندان محمّد درود

بفرست و برای من انجام ده [ذکر حاجت]!