عامل گرفتگی عضلانی...

عامل گرفتگی عضلانی...

 عضلات یا ماهیچه های بدن باعث حرکات مختلف ما می‌شوند. این عضلات علاوه بر اینکه باید به خوبی منقبض شوند،‌ باید بتوانند به موقع و به اندازه کافی شل شوند. اما هنگامی که عضلات بعد از انقباض شل نمی‌شوند و به حالت استراحت خود بر نمی‌گردند، کرامپ یا اسپاسم و گرفتگی عضلانی ایجاد می‌شود.

 برای اینکه عضلات عملکرد مناسبی داشته باشند لازم است که یون‌هایی نظیر سدیم، پتاسیم، منیزیم و کلر در تعادل باشند. اگر این عناصر به اندازه کافی در بدن وجود نداشته باشند و یا در تعادل نباشند، مشکلاتی در انتقال پیام عصبی و روند انقباض و انبساط عضله ایجاد می‌شود. بنابراین هر عاملی که بر هم زننده تعادل در املاح بدن باشد در ایجاد گرفتگی عضله می‌تواند مؤثر باشد. به عنوان مثال بارداری، برخی بیماری‌های خاص مثل بیماری‌های کلیوی، اسهال و استفراغ و مصرف برخی داروها بدلیل اینکه بر مقدار جذب املاح و مواد معدنی تأثیر می‌گذارند می‌توانند منجر به گرفتگی عضله شوند.

 کرامپ های عضلانی در افراد میانسال و مسن و در بین ورزشکاران شایع است. دوندگان و دوچرخه سواران نیز بدلیل تعریق، املاح زیادی را از دست می‌دهند که ضمن از دست دادن مایع و کاهش حجم خون، اکسیژن کافی به عضلات نمی‌رسد، در نتیحه عضلات با کمبود اکسیژن دچار گرفتگی می‌شوند. همچنین هنگامی که عضله ای به مدت طولانی منقبض می‌شود بدلیل خستگی و کاهش انرژی دچار گرفتگی می‌شود که چنین گرفتگی‌هایی معمولاً در عضلات پشت ساق پا، گردن، کمر و شانه اتفاق می‌افتد.

 در صورت بروز گرفتگی عضلانی به هنگام فعالیت باید از ادامه فعالیت اجتناب کرد، توصیه می‌شود که افراد عضلات خود را به مدت طولانی منقبض نگه ندارند. هم‌چنین نوشیدن مایعات و جبران املاح از دست رفته بدن در رفع گرفتگی‌های عضلانی مؤثر است. کشش، ماساژ و گرم کردن عضله ای که دچار گرفتگی شده به شل کردن آن کمک شایانی می‌کند.