هر که سودای تو دارد چه غم از هر که جهانش نگران تو چه اندیشه و بیم از دگرانش آن پی مهر تو گیرد که نگیرد پی خویشش وان سر وصل تو دارد که ندارد غم جانش هر که از یار تحمل نکند یار مگویش وان که در عشق ملامت نکشد مرد مخوانش چون دل از دست به درشد مثل کره توسن ...

آخر یه روز تیک میگیری لباسهای شیک میگیری بابات را میکنی کچل تا بینی رو کنی عملبا همراهت زنگ میزنی عینک رنگی میزنیاین دل ...