به آدمایی که دوسشون داری از احساست نگو...

به آدمایی که دوسشون داری از احساست نگو...
آدمایی که دوسشون داری و خیلی بغلشون نکن خیلی دستشون رو نگیر
آدمایی رو که دوسشون داری رو الکی تو ذهنت بزرگشون نکن
بهشون نگو بدون اونا میمیری
نگو دوسشون داری همش نرو پیششون
مدام بهشون زنگ نزن پیام نده
آخه میدونی
آدمایی که دوسشون داری معمولا زود سرد میشن
آنقدر احساستو بهشون نشون میدی که خسته میشن
وقتی میفهمن دوسشون داری بهت مثل قبل اهمیت نمیدن
وقتی خیلی بغلشون میکنی بعد یه مدت آنقدر خشک و خنثی میشن که دیگه دوس نداری تو اون آغوش یخ برگردی
وقتی زیاد دستشون رو میگیری بعد یه مدت اونقدر دستاش یخ و بی حس میشه که از سردیش لرز میکنی
آدمایی که دوسشون داری رو وقتی تو سرت بزرگ میکنی برات میشن خدا
بعد وقتی بهشون میگی بدون اونا میمیری ازت سوء استفاده میکنن
وقتی همش میری پیششون دلشون برات تنگ نمیشه بی تابت نمیشن
خسته میشن ازت
وقتی همش بهشون زنگ میزنی دیگه برا صدات له له نمیزنن بیحال میشن
آنقدر بی حوصله حرف میزنن که دلت میخواد برگردی عقب و زنگ نزنی
وقتی زیاد پیام میدی مثل قبل جوابتو نمیدن
سعی کن احساساتتو به آدمایی که دوسشون داری نشون ندی