تقدیم به دوستانم

سلام ای آنکه چشمانت نسیم گلشن رازند

بهاران با نگاهت از ازل مشغول آوازند

نخواندی درس اما ای حکیم عشق ورزی ها

تمام عاشقان لنگ ادب پیش تو اندازند

کبوترهای لبخندت قتاری های چشمانت

میان وسعت هفت آسمان سرگرم پروازند

ببار ای ابر رحمت بر کویر تشنه ی جانم

که بی تو در نگاهم آبشاران رنگ می بازند

کلیم و نوح و ابراهیم و و عیسا در هوای تو

به همراه تمام بلبلان تصنیف می سازند

غم و شادی میان مجلست ای آفتاب حسن

غروب رو به پایان و طلوع رو به آغازند

الا ای نانوشته خط تو ای خط فنا،پیش ات

تمام عاقلان با دست پر همواره می بارند