شعر آه چرا؟ از حسن حبیبیان

کی به سپیده می روی تا به تو اقتدا کنم؟

پشت کدام سایه ای از ته دل صدا کنم؟

دل به کدام خاطری بستی و وا نمی کنی؟

ای گره ی هزار لا کی گره از تو وا کنم؟

دامن تو به دست من،دامن من به دست دل

گر گذری ز شیونم دیدن تو قضا کنم

نذر تو کرده ام بیا جان ز تن رمیده را

باز طلوع میکنی قرض تو را ادا کنم؟

شانه به شانه میروی سایه به سایه ی کسی

بی تو به قحطی وفا بر چه کس التجا کنم؟

سنگ کدام سینه ای را زده ای به سینه ات؟

تا که شبی ز دست تو محشر نو به پا کنم

نرم چنان کبوتری روی سپهر سرمدی

بال بزن ز دیدنت مرغک دل هوا کنم

مثل خیال یک هوس ،روی دو بال شاپرک

نقش تو می زنم مگر لب ز لب تو وا کنم

مثل بلوغ یک قفس،روی دو طاق یک بزک

پنجره ای گشوده ای دل به تو مبتلا کنم

منتظرم مشو برو دست من و تو دوست نیست

می روم این دل آی دل جای دگر فدا کنم

رفتی و روی یک ورق می زنم از توام غزل

آه چرا شکستمت تا که که چرا چرا کنم؟