بی صدا ساکن در کنج اتاق نشسته ام .
گویی مجسمه ای از فلاکت را گوشه اتاق قرار داده باشی
خاموش و بی حرکت
خاموش و بی نفس
بدون تپش قلب
بدون هیچ احساسی
بدون هیچ دردی
بدون هیچ عشقی خاموش خواهم ماند
بی صدا خواهم گریست .
بی تپش قلب خواهم نشست
توی کنج اتاق دلواپسی
خاموش خواهم ماند
تو هم ...
تاریخ درج:
۹۲/۱۰/۱۶ - ۲۰:۵۶ 0 نظر , 101
بازدید