منم رنجورتر از خاک رهاتر از باد وهنوز در جستجوی راه.. می دانم؛ آنجا راهی هست که مرا به آنسوی ماه ببرد. آنجا که نور نیست و پیمایش رنج ها در ندیدن شان آسان تر است. جایی که هیچ ستونی از سنگ نیست؛ هیچ یادی؛نوشته ای هیچ مرزی،طبقه ای... آنسوی ماه،تاریک است آن...