این چندمین باری است.که تا چند قدمی مرگ رفته و مزه آن را چشیده بودم.اما در این ارتفاع برای اولین بار بود.درست 5 روز بود از تهران تا بارگاه سوم با دوچرخه های سایکل توریستی و بار همراه در حرکت بودیم.غذای درست و حسابی نداشتیم.در کنارش، استراحت کم هم از دلیل اصلی این اتفاق بود.با استرسها و فشارهای روحی زیادی درگیر بودم.شب خوابی در مسیر راه صعود و نگرانی ها باعث شد خواب درستی نداشته باشم.درست شب دوم مردادماه به بارگاه رسیدیم.سرما خوردگی و تقلیل و تحلیل قوای جسمی آزارم می داد.اصلا نشانه های ایدم و یا ارتفاع زده گی و... را نداشتم.دقیقا خودم می دانستم دارد چه اتفاقی می افتد.در آن شب جایی برای خوابگاه در بارگاه سوم بدلیل شلوغی زیاد نبود.بالاجبار در چادر خوابیدیم.تا باز شدت سرما خوردگی و عوض نکردن لباسها ،دمای بدنم را به پایین ترین حد خود رساند.نزدیک 24 ساعت مقاومت کردم.
فقط آن روز صبحانه خوردم.اصلا حال و هوای نهار و شام را نداشتم.با آنکه آقای پاسخی به تمام علوم کمکهای اولیه آگاهی داشت.اما نمی توانست در کمبود امکانات در آن ارتفاع برایم کاری کند.شدت دمای بدنم به پایین ترین سطح خود رسیده بود.تا بیهوشی را تمرین کنم.
شب سوم مردادماه این علائم هشدار دهنده بود و خطر مرگ را خبر می داد.چند دکتر آلمانی و همنورد بالای سرم بودند.آنها از هیچ چیز خبر نداشتند.تنها اصطلاحی که مانده بود.همان ادم بود.تا استفاده کنند.بعداز پیچش در کیسه خواب و لباس مخصوص امداد گویا بدنم گرم شده بود.بعداز چند صدمتری بارگاه سوم در حین حمل با برانکارد به هوش آمدم.طلفک محمدپاسخی همچنان بالای سرم بود.دقیقا حس فداکارنه تلاش یک هلال احمری را می دیدم.چند بار در آن سنگلاخ زمین افتاد.اما همچنان در تلاش بود.
بعداز آن سوار قاطر شدیم و تا پایین به همراهمان آمدند.از آنجا بدلیل پوشش لباس امداد در هوشیاری کامل بودم.اما همچنان ضعف داشتم.بعداز فرود در گوسفندسرا دیگر یواش یواش بدلیل گرما جان می گرفتم.آقای پاسخی به همراه آمبولانس با من بود.در درمانگاه هم دکتر سرپایی اعلام کرد.در صحت کامل هستم.چرا که هوشیاری و راه رفتن برای ممکن بود.
بدینوسیله از تمام عزیزانی که مارا یاری کردند.سپاسگزاری می کنیم.بخصوص از آقای محمد پاسخی یار رکابزن که تا آخرین لحظه در کنارم بود.
در تلاش مجدد برای صعوددر روز دیگر یکی از دوستان هم از بارگاه سوم دچار مشکل گردید.تا با اعلام نامساعد بودن هوا و توصیه مسئولین کنسل شد.تا ظاهرا این حرکت تا بارگاه سوم با دوچرخه های سایکل توریستی با بار همراه خاتمه یابد.مجددا بعداز چند روز استراحت و ریکاوری بدلیل اتمام زمان مرخصی اعضا گروه ،شخصا اقدام به صعود بدون دوچرخه کردیم.تا برای حادثه اتفاق افتاده بهترین دلیل فشار این برنامه و سنگینی آن، بیادگار بگذاریم.
سال دیگر به امید خدا با تهیه تجهیزات کامل و استاندارد از بارگاه سوم با دوچرخه های سایکل توریستی ادامه مسیر با همراهی دوستان طی خواهد شد.
این رکورد همچنان برای اولین بار در ایران و جهان با دوچرخه های سایکل توریستی و بار و تجهیزات همراه انجام شده است.و بنام این چهار نفر برای همیشه به عنوان اولین دوچرخه سواران سایکل توریست در صعود به دماوند و ارتفاعات باقی خواهد ماند
اعضا صعود کننده:
1- محمد پاسخی رکابزن بین المللی و مرد جسور آستانه اشرفیه و کارمند رسمی هلال احمر جمهوری اسلامی ایران
2- محمد امین ذکریا جوان رکاب زن بین المللی و لیدر تور گردشگری از تهران
3- سید مسعود طباطبایی جانباز و پدر سایکل توریست ایران و موسس گروه انسانهای سبز و رکوردار دور سوم رکابزنی استانهای کشور
4- حسین قره داغی رکابزن بین المللی و دارنده 14 رکورد در 14 ماه به همراه چند رکورد ویژه دیگر منجمله ساخت اولین دوچرخه و یدک آبی جهان با بطری های خالی آب معدنی
برای دیدن فیلم حادثه این صعود لطفا در لینک زیر کلیک فرمایید
http://www.miyanali.com/hossein-1351/clip/268
اخبار میانه
ورزشی میانه
میانالیلار
اعضای انجمن(177)
همه اخبار و مطالب میانه
مهدی عزیزی
hossein-1351 )
خانه
مطالب(4278)
دوستان (157)
گالری تصاویر (15482)
کلیپها (556)
نظرسنجی (2)
چگونگی درج آگهی در سایت و قسمت تبلیغات
سایت و اپلیکیشن آموزش زبان انگلیسی urg.ir
تلگرام 
فیسبوک
تویتر