خیال شاه

می میرم و تو پشیمان ولی چه سود؟

در بودنم که نبودی رفیق راه

یکعمر رنج کشیدم ، سکوت بود

همخانه با دل من ، خانه ام گواه

حالا عزیز من تو به راه خودت برو

می بینم آخر آنرا ،توئی و آه

تردید داری و باور نمیکنی

من مثل سلطنت و تو خیالِ شاه

در پشت سر همه افسوس و آه سرد

در روبروی تو گرگان راه و چاه

یعقوب منتظر است و نمیرسد

پیراهنی که به یوسف شود گواه.

#احمدیزدانی