درباره من

زمانه وار اگر می پسندیم کـــر و لـــال
به سنگفرش تو این خون تازه باد حلال

مجال شکوه ندارم ولی ملــالی نیســــــــت
که دوست جان کلام من است در همه حال

قسم به تو که دگر پاسخی نخواهم گفت
به واژه ها که مرا برده اند زیر ســــــــــوال

تو فصــــــل پنجـم عـــمــــر منی و تقویمم
بشوق توست که تکرار می شود هر سال

تو را ز دفــــــتــــر حافـــظ گرفته ام یعنـــی
که تا همیشه ز چشمت نمی نهم ای فال

مرا زدســت تــو این جــان بر لب آمده نیز
نهایتی ست که آسان نمی دهم به زوال

خوشا هر آنچه که تو باغ باغ می خواهی
بگو رســـیده بیفتم به دامنت ؟ یا کـــال ؟

اگــــــر چــه نیســتم آری بــلــور با رفتن
مرا ولی مشکن گاه قیمتی ست سفال

بیا عبــــــور کن از این پــل تماشــایـــــی
به بین چگونه گذر کرده ام ز هر چه محال

ببین بجز تو که پامال دره ات شده ام
کدام قـلـه نشــین را نکرده ام پـامـال

تو کیستی ؟ که سفرکردن از هوایت را
نمی توانم حتی به بال هـــای خیـــــال

::محمد علی خانِ بهمنی عزیز  

درج شده در تاریخ ۹۳/۰۷/۰۹ ساعت 15:51

کاربران آنلاین (0)