درباره من

بیقرارم ...
از همان هنگام که نام تو بر زبانم جاری شد ...
از همان هنگامه ای که طلوع صبح را با چشمان تو آغاز کردم
و چادر سیاه شب را از موهای تو بر سر ماه نهادم ...
مدتهاست پاسخ بیقراری هایم پر از ابهام است و پر از سکوت ...
تاوان کدام اشتباهم نداشتن توست ...؟!

از همان روز که به قاصدکها گفتی دیگر از تو برایم خبر نیاورند
بهار هم با من وداع کرد ...
ازهمان روز که گلدان شمعدانی کنار ایوان را شکستی
دیگر دستم به گل کاشتن سبک نیست ...

مدتهاست که شمردن قدمهایم برایم سرگرمیست
تا حواسم پرت خنده های دلبرانه ات شود
و نفهمم کی به مقصد رسیدم ...
مدتهاست در تلاطم امواج غریبانه ی ذهنم گمشده ام ...
غرورم را در پس اشکهایم جا گذاشتم

عاشقانه هایم را به نسیم سپرده ام تا صورتت را نوازش کند ...
قایق پوسیده ی عمر من طاقت سونامی دوریی تو را ندارد
من به اندازه ی تمام ماهی های جدا از دریا به نداشتنت غرقم ...
و تو کجائی ای آبی ِ اقیانوسیِ من ؟!

در ایوان تکیه بر دیوار در حالی که زانو در سینه کشیده
و یک دست زیر چانه نشسته ام و غرق در فکر تو ...
نگاهم به دیوار روبرو قفل شده ...
کاش کمی باران ببارد تا آسمان بر حال ابریه دلم بگرید
بلکه کمی سبک شود این غم نداشتن هایت ...!!!


:.سال نو مبارک.:

 

درج شده در تاریخ ۹۸/۰۱/۰۱ ساعت 01:28

کاربران آنلاین (0)