دور نیست صد ها نفر می میرند هزاران نفر را شرمی بر جبین می نشیند با ترسو دوباره زنده ـ مرده بادها کرکس وار بر آسمان شهر سایه می اندازددور نیست هزاران نفر می میرندو کودکان با ریتم توپخانه می خوابندو صبح ،چای را با طعم باروت و معجونی از قطائف و خونقط می زنند انسان را قناسه های مجنون... دور نیست که بسته...