در دوره جوانی در منطقه جهلو زرآباد کنارک چابهار مدیر مدرسه راهنمایی شهید میر حسینی زرآباد بودم.هر روز صبح زود به بعضی از روستاها که ماشین نبود با موتور ایژ روسی که اسمش را داداش کایکو گذاشته بودم.سر می زدم و جابجایی دانش آموزان را انجام می دادم. این جریان مثل خواب یادم هست.در تلاقی چند روستا دانش آ...

این عکس ها هدیه دوستم آقا محمد هست.با مرور این عکسها خاطرات خدمت در بلوچستان برایم تداعی شد.این عکس ها امروز بدستم رسید ...

این عکس را دوست گلم از سوران بلوچستان آقای حاج نبی بخش رضا زهی هدیه داده بود.چندین سال است که همراهم هست.دلم نیامد در این نمایشگاه به رویت دوستان نگذارم ...

حاجی نبی بخش رضا زهی یکی از دوستان صمیمی قبلا امکانات سفر را فراهم کرده بودند.برایم مایه افتخار بود.این عزیزان در پیشواز ماه مبارک رمضان تمام کارهای خود را کنارگذاشته ودر این افتخار بزرگ شرکت کردند.در حقیقت آنها هم در یاد و نام شهدا بامن شریک شدند. سفر با دوچرخه بدور نوار مرزی ایران و صعود به تفت...

سرما دشمن اصلی من در نبرد سرمای آذربایجان است.از وقتی که به این استان آمده ام با فصل سرما مشکل داشتم.کافی است کمی در مقابلش کوتاهی کنم .آنوقت باید کسل وبی حوصله باشم.بد بختانه با ورودم در منطقه تیکمه داش با سوز ترین سرما در تردد محل کارم را تجربه دارم.در جایی قرار گرفتم که سرمایش معروف بود.هنو...

مدتی در بلوچستان راهنمای سفر توریست ها به مناطق دیدنی بودم ، انگلیسی را کمی یاد گرفتم . مهمان نوازی مردمان روستاها ، اشک های آنها را که سنگ دل بودند جاری می ساخت . یکی از دانش آموزان چند سال پیشم بود ، که ازدواج کرده بود و صاحب فرزند شده بود . لباس محلی به یکی از ...

در دوران راهنما معلمی در کنارک با کایکو موتور ایژ روسی در تردد بودم.نزدیک روستای باوریدن پیرک را دیدم.طریق نشستن و امرار معاش در عین سادگی در این دوره سنی اش ،صید این عکس را انتخاب کردم. ...

با توریستهای فرانسوی در کنارک قسمت شد.سه سالی در منطقه چابهار کنارک،راهنمای افتخاری توریست ها بودم.بدلیل اینکه به منطقه اشراف داشتم.و پدرو مادرهای زیادی در منطقه داشتم.برای اسکان و نهار وشام مشکل نداشتیم.با افتخار مهمان ناخوانده می شدیم.از طرفی مردمان این روستا هادر مهمان نوازی در دنیا رقیب نداشت...

...

قندقی منی حالا(می بینی حال مرا) بستقی منی راهاهن چو بسادا(بسته است راه مرا بمانند نخ) نزانوم (نمی دانم) چَم گور نقندم نوکی راها(چشم گور نمی بینم راه نو را) در هیاهوی آواها مجهول و بی نام قاچارام تاپّرام یولداش( می دوم پیدا نمی ک...

وجود روستایی زیبا در بین رشته کوههای قصرقند در استان سیستان و بلوچستان در کنار رودخانه گاجاقابل یادآوری است.وجود این این روستا با نام زیبایش مرا واداشت.تا با نگاه به نامش و شباهت زیاد آن به فامیلم، در موردش تحقیق کنم.دو نظریه بود.که وجود مردمان ترک زبان در این دیار را تا حدودی تایید می کرد...