کاش تا دل می گرفت ومی شکست
دوست می آمد کنارش می نشست!
کاش میشد روی هر رنگین کمان
مینوشتم مهربان با من بمان!!
کاش میشد قلب ها آباد بود
کینه وغم ها به دست باد بود
کاش میشد دل فراموشی نداشت
نم نم باران هم آغوشی نداشت
کاش میشد کاش های زندگی
تا شود در پشت قاب بندگی
کاش میشد کاش ها مهمان شوند
در میان غصه ها پنهان شوند
کاش میشد آسمان غمگین نبود
درد پای کینه ها رنگین نبود..
کاش میشد زندگی تکرار داشت. . .
لااقل تکرار را یک بار داشت. . .
ساعتم برعکس میچرخید ومن . . .
برتنم میشد گشاد این پیرهن. . .
آن دبستان، کودکی، سرمشق آب. . .
پای مادر هم برایم جای خواب. . .
خودبرون میکردم از دلواپسی. . .
دل نمیدادم به دست عمرهستی. . .
خوب وبد
بسیار نیست. . .
حیف هرگز قابل تکرار نیست!