در رمضان عشق تو طاقت را معنا می کنم ...

در رمضان عشق تو

طاقت را معنا می کنم ...

سحر را با سرشاریِ چشمانت آغاز 

و با نماز شکر تو افطار می کنم !

چه زجری می دهد این تحمل  ساعاتِ نبودنت 

اما 

طعمش را

اذانِ لبهایت شیرین می کند...

بخوان بخوان ...

که صدایت طنین  هرچه خوبی است

بخوان

که برای شنیدنت تشنه ام

که برای دیدنت گرسنه ام

گاهی برای شنیدنت

برای چشیدنت

کفاره را به جان  لحظه هایم می خرم

و تو 

چه ملکوتی

دستانت را برای بخشش گناهانم

به رویم باز می کنی

تا در آغوشت

هرچه کرده و نکرده ام را توبه کنم