مرز در عقل و جنون باریـــک استکفر و ایمان چه به هم نزدیک استعشق هم در دل ما سردرگممثل ویرانی و بهت مــــــردمگیسویت تعزیتی از رویـاشب طولانی خون تا فرداخون چرا در رگ من زنـجیر استزخم من تشنه تر از شمشیر استمستم از جام تهی حیرانیباده نوشیده شده پنهانــــیعشق تو پشت جنون محو شـدههوشیاری است مگو سهو شد...

پروانه سوخت، شمع فرو مرد، شب گذشت ای وای من که قصه ی دل ناتمام ماند...

اگر اشک بودی تو را روی چشمان خود می نشاندماگر آه بودی تو را نیمه شب ها به لب می رساندماگر مهر بودی به دنبال تو در دل آسمان می دویدماگر ماه بودی فروغ تو را چون غباری به سر می فشاندمدریغادریغا نه اشکی نه آهی نه مهری نه ماهیتو آن خودپرستی که پیمان شکستیکه پیمان شکستیاگر زهر بودی تو را چون می نوش سر می ...

حال که تنـــها شده ام می رویواله و رســــوا شده ام می رویحال که غــــیر از تو ندارم کسیاین‌همه تنــها شده ام می رویحال که چون پیکر سوزان شمعشعله ســراپا شده ام می رویحال که در بـــــــــــــزم خراباتیانهمـــــدم صهبا شده‌ام می رویحــال که در وادی عشق و جنونلاله‌ی صحـــرا شده ام می روی...

از تو بگذشتم و بگـــــــــذاشتمت با دگرانرفتم از کــــــــوی تو لیکن عقب سرنگران...ما گذشتیم و گــــذشت آنچه تو با ما کردی؛تو بمان و دگــــــران، وای به حال دگران...!رفته چون مه به محــاقم که نشانم ندهندهر چه آفاق بجویند، کـــــــــران تا به کرانمی روم تا که به صاحبنظــــــــری بازرسممحرم ما نبود دی...